Τα χωροκατακτητικά Λεσσεψιανά είδη είναι θαλάσσιοι οργανισμοί οι οποίοι εισήλθαν στην Μεσόγειο και στα Ελληνικά ύδατα μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Αυτά τα είδη είναι σε θέση να επηρεάζουν δραστικά ή/και εξαλείφουν ενδημικά είδη.

L. sceleratus είναι ένας από τους πιο διάσημους Λεσσεψιανούς μετανάστες, καθώς στις ημέρες μας αποτελεί οξύ πρόβλημα στις νότιες περιοχές της Ελλάδας με οικολογικό και οικονομικό αντίκτυπο στη θαλάσσια ζωή, την αλιεία, την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια στις τοπικές κοινωνίες. Aποτελεί ένα από τα πιο τοξικά είδη στον πλανήτη, καθώς οι ιστοί του περιέχουν Τετροδοτοξίνη, μια νευροπαραλυτική τοξίνη που μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο σε περίπτωση κατανάλωσης. Ταυτόχρονα, εκτεταμένες έρευνες έχουν αποδείξει τις καταστροφικές οικοσυστημικές επιπτώσεις της εισβολής του λεοντόψαρου P. miles Παρότι δεν αποτελεί άμεσο κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, είναι επίσης δηλητηριώδες και προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων συμπεριλαμβανομένου του δυνατού πόνου όταν το δηλητήριό του εγχυθεί μέσω των σκληρών ακανθών των πτερυγίων του. Mπορεί να φτάσει υψηλές αφθονίες μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα επηρεάζοντας άμμεσα την λειτουργία της περιοχής εισβολής του, λόγω της θήρευσης άλλων αυτόχθονων μικρότερων ειδών. Τέλος το είδος F. commersonii παρουσιάζει μεγάλες αφθονίες στις Ελληνικές θάλασσες και πρόκειται για ιχθυοφάγο είδος με περισσότερο από το 70% της διατροφής του να αποτελείται από αυτόχθονα είδη ψαριών υψηλής οικονομικής αξίας (S. smaris, Β. boops και mullid spp.) αλλά και οικολογικά σημαντικά είδη, όπως οι γωβιοί. Το είδος έχει εξαπλωθεί σε όλη την Μεσόγειο Θάλασσα και δεν φαίνεται να έχει φυσικούς εχθρούς.

Πρόσφατες έρευνες στον τομέα της βιοτεχνολογίας καταδεικνύουν ότι η τετροδοτοξίνη, η οποία καθιστά ανεκμετάλλευτο και μη βρώσιμο το L.sceleratus στη χώρα μας, είναι ένωση με υψηλή βιοδραστικότητα και αρκετές πιθανές εφαρμογές στην Ιατρική και τη Φαρμακευτική. Έχει ήδη αποδειχθεί η ιατρική χρήση της στη θεραπεία ορισμένων καρδιακών αρρυθμιών και ως αναλγητικό μακράς διάρκειας για την αντιμετώπιση ισχυρών πόνων από ποικίλα προβλήματα, όπως ο καρκίνος τερματικού σταδίου, οι ημικρανίες, και η απόσυρση τοξικομανών από την ηρωίνη. Παρόμοιες έρευνες έχουν στρέψει τα βλέμματα προς τη φαρμακευτική χρήση της τοξίνης του P.miles σε πρακτικές κατά του καρκίνου. Δεδομένων λοιπόν των πλεονεκτημάτων των τοξινών και ειδικότερα της τετροδοτοξίνης, η ανάπτυξη της απαιτούμενης τεχνογνωσίας για την επεξεργασία και χρήση τους στην φαρμακοβιομηχανία θα μπορούσε να εδραιώσει την στοχευμένη αλιεία των L. Sceleratus και P. miles ειδικά προσανατολισμένη προς τον φαρμακευτικό και διατροφικό τομέα.

Επιπροσθέτως, η απομόνωση και αξιοποίηση του κολλαγόνου από εισβολικά είδη που βρίσκονται σε αφθονία όπως το F. commersonii μπορεί να βρει εφαρμογή σε συμπληρώματα διατροφής προοριζόμενα για ομάδες υψηλών απαιτήσεων, όπως οι ηλικιωμένοι και οι αθλητές, λόγω της ωφέλιμης δράσης του σε αρθρώσεις και συνδετικούς ιστούς. Αντίστοιχα τα ωμέγα-λιπαρά οξέα μπορούν να βρουν εφαρμογή σε συμπληρώματα και προϊόντα διατροφής καθώς ανήκουν στην κατηγορία των λιπαρών οξέων που δεν μπορεί να παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός, και μπορούν να στοχεύσουν ομάδες ιδιαίτερων διατροφικών αναγκών.